 Stropy podłogi schody
Współczesne budownictwo indywidualne, komercyjne stawia przed projektantami, producentami jak i wykonawcami coraz większe wymagania. Łączenie budownictwa tradycyjnego z nowoczesnym to stosowania nowych rozwiązań w zakresie materiałów, technologii i architektury. Celem Naszego poradnika jest pełne przedstawienie zagadnień budowlanych, które pozwoli wybierać najlepsze dla Nas rozwiązania. Współpracujemy z wieloma ekspertami, to pozwala Nam budować, Fanpage oparty o wiedzę i doświadczenie. Zapraszamy do współpracy.
Wytrzymałe stropy
Strop usztywnia budynek, utrudnia przepływ hałasu między piętrami, a niekiedy też ucieczkę ciepła. Musi być nie tylko odpowiednio wytrzymały, ale też sztywny, aby za bardzo sie nie uginał i nie drgał. Zatem wybór odpowiedniej konstrukcji należy przede wszystkim do projektanta.
Strop opierający się na ścianach zewnętrznych, wewnętrznych ścianach nośnych oraz podporach konstrukcyjnych, jest główną „klamrą" konstrukcyjną budynku. To właśnie on razem z wieńcem (żelbetową „obręczą" opasującą budynek) usztywnia konstrukcję domu, poprzez zespolenie ścian kondygnacji poniżej. Strop dźwiga również wielkie obciążenia pochodzące od: schodów, ścian i pozostałych podpór nośnych górnej kondygnacji. Na tym nie kończą się jednak zadania tej ważnej przegrody. Strop to również ważna bariera akustyczna tłumiąca dźwięki rozchodzące się pomiędzy kondygnacjami oraz bariera dla ciepła. Druga z wymienionych właściwość jest szczególnie ważna w przypadku nieogrzewanej piwnicy. Warto, aby strop leżący w takim miejscu miał możliwie jak najlepszą izolacyjność cieplną. Stropy wykorzystywane w budownictwie jednorodzinnym wytrzymują obciążenie rzędu 1,5 kN/m2 (przyjęte za standardowe obciążenie użytkowe w tego rodzaju obiektach). Dlatego też decydując o wyborze konstrukcji stropowej, najlepiej kierować się: sposobem wykonania, możliwościami wykończenia sufitu, rzutem budynku (nie każdy rodzaj stropu łatwo jest wykonać w przypadku domu o nieregularnym obrysie), ceną materiałów, robocizny oraz transportu. Kolejną niezwykle istotną cechą stropu, która często decyduje o możliwości jego zastosowania jest rozpiętość (maksymalna możliwa odległość pomiędzy podporami konstrukcyjnymi -ścianami i słupami nośnymi). Ma ona duży wpływ na późniejszą aranżację przestrzeni. Duża rozpiętość jest na przykład warunkiem niezbędnym do uzyskania tak modnej obecnie open space. Trzeba przyjąć, że szerokość jednego pomieszczenia, jaką można uzyskać (bez dodatkowych zabiegów konstrukcyjnych), to przeważnie 6-7 m. Nie jest to wcale mało, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę przeciętne gabaryty domów jednorodzinnych. Jeżeli jesteśmy zwolennikami otwartego planu z szeroką, wolną przestrzenią, to możemy poprosić projektanta o zastąpienie podpory konstrukcyjnej tzw. podciągiem, czyli poziomą żelbetową belką, podtrzymującą strop. Mankamentem takiego rozwiązania jest to, że zwykle pozostaje ono widoczne. Belka nie wygląda najgorzej jeśli zostanie umiejscowiona na linii podziału różnych stref użytkowych, np. części wypoczynkowej i jadalnianej. Sytuacja zaczyna się komplikować, jeżeli podciąg trafi na środek przestrzeni spójnej funkcjonalnie. Wówczas jest elementem, który zwiększa wprawdzie metraż pomieszczenia, ale jednocześnie w wyraźny sposób je szpeci. Podciąg można jednak ukryć w stropie. Należy tylko przewidzieć takie rozwiązanie już na etapie projektu, gdyż komplikuje ono nieco wykonanie konstrukcji domu. Znacznie prostszym rozwiązaniem jest zamaskowanie belki podciągu sufitem podwieszanym.
Jaki strop wybrać
Największym uznaniem wśród inwestorów cieszą się obecnie stropy gęstożebrowe, których konstrukcja nośna składa się ze zbrojonych żeber, układanych równolegle do siebie (w rozstawie nie większym niż 60 cm). Rozwiązanie to bardzo cenią projektanci, czego odzwierciedleniem są katalogowe oferty projektów gotowych. Stropy gęstożebrowe zdecydowanie tam przeważają. Swą popularność zawdzięczają przede wszystkim łatwości wykonania. Waga wszystkich elementów składowych jest na tyle nieduża, że ekipa krzepkich robotników nie ma najmniejszych kłopotów z ich ręcznym ułożeniem. Ważną, dodatkową zaletą konstrukcji gęstożebrowych jest ich ograniczone zapotrzebowanie na beton oraz deski szalunkowe. Rozwiązanie to sprawdza się najlepiej w domach o regularnym obrysie (opartym na kącie prostym).
W ofercie rynkowej dostępnych jest kilka odmian stropów gęstożebrowych, które różnią się między sobą: wytrzymałością, rozpiętością i rozstawem belek, wysokością konstrukcji oraz rodzajem wypełnienia przestrzeni pomiędzy belkami. Do najpopularniejszych typów należy zaliczyć: Terivę I i Terivę I bis (o nieco dłuższych elementach nośnych), a także Ceram i Fert.
W budynkach, które cechuje nieregularny rzut, a ich wnętrza mają charakter otwarty, stosuje się monolityczny strop żelbetowy. Można go wykonać na dwa sposoby. Albo w całości na budowie (zalewając betonem zbrojenie rozłożone równomiernie na powierzchni pełnego szalunku), albo też skorzystać z prefabrykowanych podłoży w postaci cienkich, betonowych płyt, które zastępują szalunek (wykonywane są na zamówienie według projektu).
Płyty układa się przy użyciu dźwigu. Po ich podparciu od dołu oraz ułożeniu zbrojenia na górnej powierzchni, całość zalewa się mieszanką betonową o grubości określonej w projekcie. Ważną zaletą stropu monolitycznego jest jego niewielka grubość, którą uzyskuje się dzięki równomiernemu rozłożeniu zbrojenia.
W domach, w którym szerokość pomieszczeń nie przekracza 6 m, warto zastosować strop z płyt kanałowych (nazywanych czasem żerańskimi). Ich ułożenie wymaga wprawdzie wynajęcia dźwigu, ale trwa na ogół nie dłużej niż jeden dzień, a ponadto można go niemal od razu w pełni obciążyć.
Można w ten sposób uzyskać duże oszczędności, cennego na budowie czasu. Inną, bardzo cenioną przez inwestorów, zaletą stropu płytowego jest swoboda aranżacji przestrzeni znajdującej się nad nim (standardowe ścianki działowe można ustawić w dowolnych miejscach).
Stropy drewniane stosuje się najczęściej w budynkach wykonanych z tego samego materiału, a więc w konstrukcjach: szkieletowych lub masywnych (z bali). W domach murowanych rozwiązanie to pojawia się zwykle jako strop nieużytkowy, nad najwyższą kondygnacją mieszkalną. Stropy drewniane mogą przenosić niewielkie obciążenia (w porównaniu do wcześniej opisanych) oraz znacznie się uginają. Są jednak lekkie, niedrogie, łatwe do wykonania i można z nich korzystać zaraz po ukończeniu prac.
Kosmetyka
Warto zadbać, aby spodnia warstwa wykończenia stropu, której zadaniem jest ukrywanie wszelkich nierówności była wykonana w sposób staranny, a co najważniejsze trwały. Nie należy jednak zapominać, że wygląd sufitu zależy również od tego, jak silne będzie zjawisko klawiszowania, czyli nierównomiernego uginania się elementów nośnych. Bywa ono przyczyną powstawania rys, pęknięć, a nawet odpadania fragmentów tynku.
| Jakie wymiary uzyskują popularne konstrukcje stropowe |
| Rodzaj stropu |
możliwa rozpiętość (m) |
grubość (cm) |
| strop gęstożebrowy (wypełnienie ceramiczne lub keramzytobetonowe) |
7,8 |
24-32 |
| kanałowy strop prefabrykowany |
6 |
24 |
| strop typu filigran |
12 |
12-16 |
| monolityczny strop żelbetowy |
12 |
12-15 |
| drewniany strop belkowy |
6 |
18-25 |
| drewniany strop żebrowy |
6 |
15 |
| Należy pamiętać, że do grubości stropu trzeba dodać grubość warstw jego wykończenia od spodu i od góry, czyli np. planowanej podłogi, tynku czy sufitu podwieszanego. |
Konstrukcja gęstożebrowa, o ile zaprojektowano i wykonano ją prawidłowo, nie powinna przysporzyć wam wielu trosk. Klawiszowaniu belek stropowych zapobiegają w jej przypadku tzw. żebra rozdzielcze - podłużne elementy konstrukcyjne montowane prostopadle do belek nośnych, w środku ich długości. Pomaga również ułożenie grubej warstwy nadbetonu (klasy B20). Strop gęstożebrowy najlepiej jest wykończyć od spodu tynkiem cementowo-wapiennym (możliwie cienką warstwą). Warto jednak zadbać o to, aby jego zespolenie z podłożem było wystarczająco silne. Niestarannie przygotowanie miejsca, w którym nakładany będzie tynk, niemal na pewno będzie skutkowało pojawieniem się drobnych rys na suficie.
Betonowe stropy monolityczne wylewane na budowie, stały się ostatnio mniej popularne. Tym bardziej warto podkreślić, że to właśnie ich monolityczna konstrukcja całkowi-cie eliminuje zjawisko klawiszowania. Jeśli szalunek pod strop wykonany jest starannie, to do wykończenia powierzchni sufitu wystarczy gładź gipsowa.
W przypadku stropu z płyt kanałowych nie da się uniknąć ułożenia kilku płyt obok siebie. Wyeliminowanie rysy w miejscu ich styku jest bardzo trudne. Wymaga starannego wykonania zbrojenia w spoinach i wypełnienia ich betonem odpowiedniej klasy.
Klawiszowanie nie występuje w stropach drewnianych. Wprawdzie elementy nośne stosowane do ich ułożenia, cechuje tendencja do dużych ugięć, ale stropy tego rodzaju wykańcza się od spodu płytami gipsowo-kartonowymi lub boazerią.
W przypadku stropu belkowego, belki nośne można pozo-stawić odsłonięte - obok niewątpliwych zalet designerskich, dużą zaletą takiego rozwiązania jest zachowanie większej wysokości pomieszczenia.
Cisza towar pożądany
Izolacja akustyczna pomiędzy kondygnacjami nie ma w budynku jednorodzinnym tak „strategicznego" znaczenia jak w bloku lub kamienicy, ale warto zadbać o komfort domowników i odpowiednio zaizolować stropy. W przeciwnym razie mieszkańcy domu będą narzekać zarówno na dźwięki powietrzne (rozmowy, muzyka), jak i uderzeniowe, związane z użytkowaniem na górnej kondygnacji (odgłosy kroków, zabawy dzieci).
Izolacyjność akustyczna stropu i jego zdolność do tłumienia hałasów zależy od masy powierzchniowej całej konstrukcji. Stropy ciężkie (powyżej 300 kg na 1 m2) - kanałowe oraz grube odmiany stropów gęstożebrowych, nie wymagają dodatkowej warstwy wygłuszającej. Natomiast w przypadku pozostałych warto ułożyć dodatkową warstwę izolacji akustycznej. Można ją wykonać ze styropianu elastycznego lub twardej wełny mineralnej. Izolacje tego rodzaju wykonuje się jako tzw. podłogi pływające, a więc pokrywa nimi górną warstwę stropu oraz pas przyścienny wokół całego pomieszczenia.
Tajemnice stropów
Konstrukcja stropowa jest miejscem, w którym bez problemu można ukryć szereg różnych instalacji. Od stosunkowo drobnych, jak na przykład kable instalacji alarmowej, do tych o większych gabarytach (centralne odkurzanie, system wentylacji mechanicznej, kanały klimatyzacyjne, system rozprowadzenia ciepłego powietrza z kominka itp.).
Każdą z wymienionych instalacji można bez najmniejszych problemów poprowadzić w płytach kanałowych. Znajdujące się w nich otwory mają bowiem średnicę 17-18 cm i nadają się doskonale do tego celu. W przypadku stropu gęstożebrowego najłatwiej jest podczas wypełniania konstrukcji pustakami keramzytobetonowymi, rozprowadzić tzw. „domowe centrale" z rur. Przed zabetonowaniem stropu ich końcówki należy wyprowadzić przez otwór wykuty w pustaku i zaślepić. Cienkie kable łatwo ukryć w przekroju dowolnego stropu; wystarczy umieścić je w rurkach osłonowych, a następnie zalać cienką warstwą betonu.
Innym rozwiązaniem jest ukrycie instalacji nad sufitem podwieszanym. W tym wariancie dowolność przekrojów i przebiegu przewodów jest oczywiście największa.
Porównanie cenowe
Oszacowanie wydatków związanych z wykonaniem stropu nie jest łatwe, ponieważ wytwarzaniem elementów stropowych oraz surowców do ich wykonywania zajmują się przeważnie niewielkie zakłady o lokalnym zasięgu. W skali kraju ich oferta cenowa jest bardzo zróżnicowana. Podobnie jest z kosztami robocizny oraz wynajęcia ciężkiego sprzętu. Można jednak przyjąć następujące założenie - największy wpływ na koszt stropu ma jego planowana rozpiętość. Wiąże się ona bowiem ze zużyciem stali zbrojeniowej, a ta nie należy do ta-nich. Na całkowity koszt stropu ma również wpływ rodzaj wybranej konstrukcji.
W przypadku podobnej powierzchni oraz przy standardowych wymogach użytkowania, najwyższą cenę osiągnie strop monolityczny, tuż za nim uplasuje się strop gęstożebrowy (dość kosztowna jest w tym przypadku robocizna), a następnie strop typu filigran.
Najtańsze okażą się natomiast stropy: z płyt kanałowych oraz drewniany strop żebrowy. Zdecydowanie najmniej kosztuje drewniany strop belkowy, trudno jednak oczekiwać, że będzie go cechowała jakaś wyjątkowa nośność. Należy także polubić odgłos skrzypiących desek.
Projekt - ostrożnie ze zmianami
Strop jest jednym z najistotniejszych elementów konstrukcji budynku, dlatego dobór technologii jego wykonania należy do projektanta. Jeżeli chcemy dokonać zmiany w gotowym projekcie, musimy pamiętać, że może jej dokonać tylko uprawniony konstruktor. Od tego zależy bezpieczeństwo! Wybór innej technologii wykonania stropu wiąże się z opracowaniem nowej, kompleksowej dokumentacji, która musi obejmować wszelkie elementy konstrukcyjne współpracujące ze stropem. Wśród niektórych inwestorów panuje błędne przekonanie, że nowoczesny strop wytrzyma prawie wszystko. Bez wahania zmieniają więc położenie ścianek działowych, kominów i podpór konstrukcji dachowej. Jest to niebezpieczne działanie: wprawdzie wszystkie rodzaje stropów stosowanych obecnie w budownictwie jednorodzinnym mają nośność wystarczającą do przenoszenia standardowego obciążenia 1,5 kN/m2), jednak wymienione wcześniej elementy konstrukcji domu mogą powodować tzw. obciążenia skupione, znacznie przekraczające ową wartość. Tylko niektóre konstrukcje stropowe, których nośność znacznie przewyższa 1,5 kN/m2, pozwalają na swobodne zmiany w zakresie obciążeń skupionych. Pozostałe wymagają specjalnych wzmocnień w postaci dodatkowego zbrojenia czy żeber rozdzielczych. Wszystkie elementy konstrukcji stropowej przed zabetonowaniem muszą być szczegółowo sprawdzone przez inspektora nadzoru. Jego zgoda na wykonanie stropu musi być odnotowana w dzienniku budowy.
Jak powstaje strop
Strop gęstożebrowy - elementy i materiały niezbędne do jego wykonania można nabyć bez problemu niemal w każdym składzie budowlanym średniej wielkości lub w lokalnej wytwórni betonu. Stropy gęstożebrowe oferuje również kilku liczących się w branży producentów ceramiki budowlanej. Wówczas ich wypełnienie stanowią pustaki ceramiczne. Przy doborze właściwej odmiany stropu należy zwrócić uwagę na rozstaw belek. Jeśli jest większy, łatwiej będzie zmieścić pomiędzy nimi np. komin. Belki nośne - prefabrykowane zbrojenie w postaci żeber zatopionych w podłużnej, betonowej lub ceramicznej stopce układa się w rozstawie określonym przez producenta na ścianach dolnej kondygnacji. Przestrzeń pomiędzy belkami wypełnia się pustakami (z betonu, keramzytobetonu, żwirobetonu lub ceramiki). Ułożoną konstrukcję podpiera się od dołu. Stemple powinny znajdować się w rozstawie około 1,5 m. Ważne, aby miały stabilne oparcie w podłożu. Dolna powierzchnia stropu powinna być precyzyjnie wypoziomowana. Strop przygotowany w taki sposób zalewa się be-tonem odpowiedniej klasy. Najlepiej jest wynająć w tym celu pompę do betonu, która nie tylko usprawni pracę, ale pozwoli również zachować jej ciągłość. Przez 3 tygodnie po zabetonowaniu stropu nie powinno się go nadmiernie obciążać, dopiero po upływie tego czasu uzyskuje on pełną wytrzymałość. Jeśli rozpiętość stropu gęstożebrowego przekracza 4,2 m, wymaga on wzmocnienia żebrem rozdzielczym. Umieszcza sieje prostopadle do belek, pośrodku ich długości. Istotne jest wcześniejsze ustalenie, jaki przebieg będą miały ciężkie ścianki działowe nad stropem (zwłaszcza te planowane wzdłuż belek stropowych). W miejscu ich planowanego ustawienia należy wzmocnić konstrukcję żebrem lub poprzez zmniejszenie odległości pomiędzy belkami.
Strop monolityczny - projektowany jest zawsze indywidualnie dla konkretnego budynku, dzięki czemu może przenosić bardzo duże obciążenia oraz uzyskiwać duże rozpiętości. Konstrukcja takiego stropu składa się ze zbrojenia głównego oraz uzupełniającego go zbrojenia rozdzielczego z prętów o mniejszej średnicy. Projekt musi ściśle określać sposób ułożenia, grubość i zagęszczenie zbrojenia, a także klasę betonu przeznaczonego do zalania konstrukcji. Strop monolityczny wymaga pełnego deskowania, w tym celu wykorzystuje się najczęściej szalunki systemowe wielokrotnego użytku, dostępne w wypożyczalniach sprzętu budowlanego. Szalunek można zdemontować najwcześniej po 3 tygodniach. Należy wziąć to pod uwagę, negocjując cenę z wypożyczalnią. Poszycie szalunkowe można zastąpić prefabrykowanymi płytami żelbetowymi, zamawianymi na wymiar (w dowolnych, określonych w projekcie kształtach). Mogą one pełnić funkcję szalunku traconego. Po rozłożeniu elementów zbrojenia inspektor nadzoru lub kierownik budowy musi ocenić zgodność wykonanych prac z projektem. Strop zalany betonem należy w okresie dojrzewania betonu pielęgnować poprzez częste jego nawilżenie. Do dalszych robót budowlanych można przystąpić po około 3-4 dniach od wykonania.
Strop typu filigran - to odmiana stropu częściowo prefabrykowanego. Jego konstrukcję tworzą cienkie żelbetowe płyty (gr. 5-7 cm) Na ich górną powierzchnię wyprowadzone jest zbrojenie pomocnicze Do rozłożenia owych płyt na ścianach nośnych używa się dźwigu. Po połączeniu ich zbrojeń ze zbrojeniem wieńca, układa się zbrojenie dodatkowe (określone w projekcie), a następnie zalewa warstwą nadbetonu Charakterystyka wykonanego w ten sposób stropu jest zbliżona do stropu monolitycznego. Ponieważ jest on projektowany zawsze na indywidualne zamówienie, można nim przekrywać duże rozpiętości, uzyskując rozległą, otwartą przestrzeń na kondygnacji podstropowej.
Strop z płyt kanałowych - jest prosty do wykonania, jednak do ułożenia płyt konieczne jest użycie dźwigu. Prace trwają przeważnie bardzo krótko (nie wymaga warstwy nadbetonu), zaledwie 3-4 godziny w przypadku budynku o przeciętnych gabarytach. Płyty kanałowe układa się na ścianach, których górne powierzchnie należy wcześniej pokryć podkładem z zaprawy cementowej. Strop można w pełni obciążyć niemal natychmiast po wykonaniu wieńca i wypełnieniu szczelin pomiędzy poszczególnymi płytami. Na rynku dostępne są płyt długości od 2,4 do 6 m (niektórzy producenci oferują także elementy o większej długości) oraz szerokości od 60 do 150 cm. Wymiary są stopniowane co 30 cm. Ten rodzaj stropu jest bardzo wytrzymały - nośność elementów wynosi z reguły 3,9 kN/m2, a więc ponad dwukrotnie przewyższa wymaganą. Oferowane są także płyty o nośności do 8,5 kN/m2, które pozwałają na praktycznie nieograniczone modyfikacje obciążeń nad stropem.
Strop drewniany - wykonywany jest według projektów indywidualnych, z drewna sosnowego lub świerkowego o wilgotności nie większej ni 16%. Materiał taki musi być zaimpregnowany preparatami grzybo - i owadobójczymi. Elementami nośnymi stropu są belki lub żebra oparte na ścianach nośnych, słupach i podciągach. Od góry pokrywa je poszycie z desę lub płyt drewnopochodnych. Rozstaw i przekroje belek lub żeber są dobierane przez projektanta, który kieruje się przewidywanym obciążenien stropu. Nadmiernemu uginaniu oraz wichrowaniu się poszczególnych elementów zapobiegają usztywniające stężenia, projektowane w razie zaistnienia takiej potrzeby. Wśród drewnianych konstrukcji stropowych najpopularniejsze są stropy żebrowe, żebrowo-belkowe oraz belkowe. W stropie żebrowym przekroje żeber nośnych są niewielkie (najczęściej prostokątne). Ich rozstaw zwykle wynosi 30 lub 60 cm (nie może być większy ni; 90 cm). Żebra prostokątne zastępowane są często bardziej wytrzymałymi elementami kratownicowymi. Strop żebrowo-belkowy montowany jest w miejscach, gdzie duża rozpiętość pomiędzy podporami mogłaby spowodować nadmierne ugięcie żeber. Strop żebrowy opiera się na prostopadłych do żeber belkach (tzw. podciągach) drewnianych lub stalowych Dodana od spodu warstwa nośna sprawia, że strop taki ma dużą grubość W stropie belkowym żebra zastąpione są przez belki o znacznie szerszych przekrojach, które są jednak rozmieszczone w szerszym rozstawie. Belki mogą być wykonane zarówno z drewna litego, jak i klejonego. Te ostatnie mają większą nośność i dlatego ich przekroje mogą być nieco mniejsze.
Strop gęstożebrowy krok po kroku
- Wymurowanie zewnętrznej warstwy ściany do wysokości ułożonego stropu.
- Skontrolowanie poziomu wierzchniej warstwy wszystkich podpór konstrukcyjnych pod strop: ścian zewnętrznych, słupów oraz wewnętrznych ścian nośnych.
- Wykonanie żelbetowych podciągów.
- Wyrównanie górnych powierzchni podciągów i ścian.
- Wstępne ustawienie podpór montażowych: poziome rygle (belki drewniane o przekroju 10x10 cm) w rozstawie 150-200 cm. Należy je podeprzeć stemplami najrzadziej co 150 cm.
- Na górnej powierzchni ścian należy ułożyć (na 2-centymetrowej warstwie zaprawy cementowej) prefabrykowane belki stropowe. Ich oparcie na murze nie może być płytsze niż 8 cm. By rozstaw między belkami był równy, należy ułożyć pomiędzy nimi po jednym skrajnym (zadeklowanym) pustaku wypełniającym.
- Wypełnienie pustakami przestrzeni pomiędzy belkami. Należy robić to rzędami prostopadłymi do kierunku belek. W miejscu przebiegu żebra rozdzielczego trzeba pozostawić odstęp 8-10 cm.
- Skontrolowanie prawidłowości wypoziomowania belek. Jeśli rozpiętość stropu przekracza 4 m, zalecane jest uniesienie środkowych podpór o ok. 2 cm. Utworzona w ten sposób tzw. ujemna strzałka ugięcia zminimalizuje odkształcanie się stropu w części środkowej.
- Ostateczne usztywnienie stempli podtrzymujących strop.
- Ułożenie zbrojenia wieńca stropowego: cztery pręty o średnicy 12 mm spięte ze sobą co 25 cm stalowymi strzemionami. Wysokość wieńca powinna być przynajmniej równa grubości stropu, a jego szerokość nie mniejsza niż 12 cm.
- Pośrodku stropu, w pozostawionej wcześniej wolnej przestrzeni (niewypełnionej pustakami) oraz w miejscach połączenia belek na podporach wewnętrznych należy ułożyć zbrojenie żebra rozdzielczego: dwa pręty o średnicy 12 mm, połączone co 60 cm strzemionami.
- Ostatnie sprawdzenie mocowania podpór i obfite zlanie wodą wszystkich pustaków wypełniających.
- Równomierne zalanie całej powierzchni stropu (aż do poziomu górnej powierzchni pustaków) betonem klasy B20 (C 16/20) - dowożonym taczkami po pomostach roboczych lub podawanym pompą.
- Ułożenie i dokładne wypoziomowanie listew kierunkowych (grubości 3 cm). Ułatwiają one wyrównanie powierzchni stropu przed wy-laniem górnej warstwy betonu.
- Przez co najmniej tydzień beton należy pielęgnować poprzez systematyczne polewanie jego powierzchni wodą.
- Po 14 dniach można zdemontować część podpór. Pełne obciążenie stropu możliwe jest po upływie 3 tygodni - dopiero wówczas uzyskuje on docelową wytrzymałość.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
